Eleftherios Venizelos (1864-1936), Grieks staatsman en diplomaat
Eleftherios Venizelos was waarschijnlijk de belangrijkste politicus van het moderne Griekenland. Hij werd geboren in Mournies, een dorp dichtbij Chania, studeerde rechten in Athene en werd de leider van de Liberale Partij op Kreta. Hij werd beroemd tijdens de opstanden voor de bevrijding van Kreta van het Ottomaanse Rijk in 1889 en 1896. Venizelos werd in 1905 de eerste onafhankelijke premier van het eiland in en in 1910 premier van Griekenland.
Eleftherios Venizelos heeft tot 1930 een zeer belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Griekenland. Venizelos leidde de campagne voor de vereniging van Kreta met Griekenland (1913) en hij ondersteunde het Verbond van de Balkanlanden tegen Turkije en Bulgarije. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ondersteunde Venizelos Engeland, Frankrijk en Rusland tegen de Centrale Grootmachten. Hij wilde dat Griekenland militaire hulp gaf aan de geallieerden gedurende de Dardanellen Campagne maar toen koning Constantijn I weigerde in te stemmen, nam hij ontslag uit zijn ambt.
Venizelos werd herkozen in maart 1915. Na zijn uitnodiging aan de geallieerde troepen in Thessaloniki werd hij ontslagen door de koning en hij keerde terug naar Kreta waar hij een tijdelijke revolutionaire regering vormde. In juni 1917 werd koning Constantijn I afgezet en herwon Venizelos de macht om de oorlog in Griekenland te leiden tot de Wapenstilstand in november 1918. Bij de Vredesconferentie in Versailles, won Venizelos aanzienlijk terrein van Bulgarije en Turkije.
Ondanks zijn successen werd Venizelos in de Algemene Verkiezingen van 1920 verslagen en de nieuwe regering verzocht koning Constantijn I weer aan de macht te komen. Venizelos werd opnieuw premier in 1924, 1928-32 en 1933. In 1935 ondersteunde de gepensioneerde Venizelos nog een andere republikeinse staatsgreep in Griekenland. Toen dat mislukte, werd Eleftherios Venizelos gedwongen naar Frankrijk te vluchten waar hij in 1936 stierf.
Eleftherios Venizelos is begraven in de Graftombe van de Venizelos Familie in Akrotiri bij Chania. Er is gepland om zijn huis, dat in het deel van de stad genaamd Halepa ligt, om te bouwen tot museum.
Mikis Theodorakis (1925-heden), een artiest met internationale bekendheid:
Theodorakis is een artiest met internationale bekendheid. Hij heeft meer dan 1000 nummers gecomposeerd, 5 symfonieorkesten, de balletten: “Greek Carnival”, “Elektra”, “Zorba”, oratoriums zoals: “The March of the Spirit” en “Canto General”, vier opera’s: “Kostas Karvotakis”, “Medea”, “Elektra” en nu “Antigone” maar ook het Olympische volkslied “Canto Olympico” en de filmmuziek voor “Phaedra”, “Z”, “Elektra”, “Zorba the Greek”, “Serpico”, “Iphigenia”.
Mikis Theodorakis werd op het eiland Chios geboren (29 juli 1925) maar hij is van Kretense afkomst. Vanaf 1954 tot 1960 werkt hij in Parijs en Londen als componist voor symfonische muziek, ballet en film. Vanaf 1960 ondersteunt hij de unie van poëzie en muziek in Griekenland, politiek verzet hij zich tegen de militaire dictatuur (1967-1974) en wordt diverse malen lid van het Griekse Parlement.
Nikos Kazantzakis (1883-1957), één van de belangrijkste Griekse schrijvers, dichters en filosofen:
Nikos Kazantzakis werd in Heraklion geboren en hij was één van de belangrijkste Griekse schrijvers, dichters en filosofen van de 20e eeuw. Hij is beroemd vanwege zijn roman Alexis Zorbas, die in het Engels is vertaald en verfilmd is. Zijn humanistische opvattingen leidden ertoe dat de Orthodoxe Kerk hem excommuniceerde. “I hope for nothing. I fear nothing. I am free” (“Ik hoop niets. Ik ben nergens bang voor. Ik ben vrij”) zijn enkele van zijn ketterse opvattingen.
Nikos Kazantzakis studeerde af aan de Athens Law School en vervolgde zijn studie in Parijs (1907-1909). Hij vocht als vrijwilliger in de Balkanoorlog in het Griekse leger. Na de oorlogen reisde hij naar vele Europese en Aziatische landen en publiceerde zijn reisverhalen. Hij was veel meer een filosoof dan een schrijver en hij werd sterk beïnvloed door Nietzsche en Bergson alsmede de doctrines van het Christendom, het Marxisme en het Boeddhisme.
In 1927 publiceerde hij het boek van de filosofie “Askitiki”. In 1938, na het 13 jaren voordurend te hebben herzien (1925-1938), publiceert hij zijn dichtwerk Odyssey: een modern vervolg op het verhaal van Ulysses vanaf het punt waar Homerus ophoudt. Tijdens de laatste jaren van zijn leven wendt Nikos Kazantzakis zich tot proza, waarmee hij beroemd wordt. Hij publiceert Zorba the Greek, The Last Temptation of Christ, Freedom and Death, The Greek Passion en zijn autobiografie Report to Greco. Op 28 juni 1956 werd hij in Wenen bekroond met de Internationale Vredesprijs.
Er is een kamer gewijd aan Nikos Kazantzakis in het Historisch Museum van Kreta. Een compleet beeld van het leven en werk van Nikos Kazantzakis kan ook verkregen worden door een bezoek aan het Nikos Kazantzakis Museum in het dorp Myrtia, naast het huis van zijn vader.
Domenico Theotokopoulos (El Greco, 1541-1614), een groot schilder, beeldhouwer en architect:
El Greco een op Kreta geboren schilder, beeldhouwer en architect die zich in Spanje vestigde en beschouwd wordt als de eerste grote genie van de Spaanse School. Hij was één van de grootste kunstenaars onder het maniërisme.
El Greco bestuurde de iconenschilders van de Kretenzer school en hij reisde tussen Venetië (hij studeerde onder Titian), Rome (beïnvloed door Michelangelo) en Spanje (gevestigd in Toledo).
De christelijke levensbeschouwingen in Spanje hadden een cruciale impact op zijn benadering van het schilderen en zijn kunst vertegenwoordigt een mix van passie en terughoudendheid, religieuze hartstocht en neoplatonisme, beïnvloedt door de mystiek van de Contrareformatie.
Het enige schilderij van El Greco op Kreta is in het Historisch Museum in Heraklion tentoongesteld.
Michalis Damaskinos (1530-1591):
Hij is de bekendste schilder van de Kretenzer School voor icoonschilderen (1530-1591 n.Chr.). Zijn werken combineren elementen van Byzantijnse en Renaissancekunst. Deze iconen zijn tegenwoordig in het Museum van Religieuze Kunst in Heraklion tentoongesteld.
King Mino(a)s:
De legendarische Minos is waarschijnlijk een samenstelling van vele Minoïsche koningen wiens roem eeuwen na hun dood duurde. Volgens de Griekse Mythologie was Minos de eerste koning ter wereld die verstandige wetgeving maakte. Minos had marineschepen waarmee hij de barbaren in de Egeïsche Zee overwon en liet de Kretenzers de Minoïsche Beschaving creëren. Hij wordt beschouwd als de zoon van Zeus, de koning van de goden en als Europa, een verpersoonlijking van het continent Europa.
Minos verkreeg de Kretenzer troon met de hulp van de Griekse god Poseidon en hij behaalde controle over de Egeïsche Eilanden. Hij trouwde Pasiphae, de dochter van de Zon, die Androgeos, Ariadne en Phaedra ter wereld bracht en die ook de moeder was van de Minotaurus. Minos voerde succesvol oorlog tegen Athene en Megara om wraak te nemen op de dood van zijn zoon Androgeos die door hen werd vermoord. Daarna werd Minos de tirannieke afperser die de Minotaurus met kinderen voerde totdat Theseus erin slaagde hem te doden. Minos werd in Sicilië gedood door de dochters van koning Cocalus, die kokend water over hem gooiden toen hij een bad nam. Er wordt gezegd dat hij na zijn dood een rechter werd in Hades.