Muziek is altijd een zeer belangrijk onderdeel van de Kretenzer traditie geweest omdat mensen hun angsten, bereidheid voor vrijheid en liefde konden uitten door hun liederen. De Kretenzer liederen begeleidden ook altijd de bruiloften, geboortes, vakanties en oogsten.
Rizitika zijn beroemde Kretenzer traditionele liederen, afkomstig uit de dorpen die aan de voet van de Witte Bergen liggen en ze zouden kunnen zijn ontstaan uit de liederen van de grenswachters van het Byzantijnse Rijk. Er zijn twee soorten rizitika – “tis tavlas” (tafel) liederen die feesten begeleiden en “tis stratas” (rondlopen) liederen die de reizigers vergezelden. Mantinades zijn misschien wel de bekendste vorm van muzikale expressie: het zijn rijmende coupletten van 15 lettergrepen die de eeuwenoude zorgen van liefde, dood en lotsbestemming uitdrukken.
Liederen worden meestal begeleid door de lyra, de Kretenzer versie, wat een peervormig driesnarig muziekinstrument is dat sinds de Minoïsche tijd op Kreta gespeeld werd. Men hoort ook de mandoline en de laouto (luit).
Scènes of dansende Minoïers in de fresco’s bewijzen dat het dansen op Kreta in de oude Griekse tempels begon. Kretenzer dansen zijn over het algemeen dynamisch, snel en krijgshaftig. De meeste bekende zijn de gracieuze en langzame syrto en de pendozali, die oorspronkelijk werd gedanst door gewapende strijders en heeft een geleidelijk toenemende versie die tot uitzinnigheid opbouwt waarbij de leider schopt en afwisselend improviseert en sierlijke bewegingen maakt. In de syrtos dans, welke regionale varianten heeft, zijn twee of meer dansen gelinkt en de leider trekt een cirkel omdat hij of zij voortdurend naar rechts beweegt op het ritme van het nummer zowel langzaam als snel. De sousta dans is een moderne versie van een oude krijgsdans in een snel en levendig tempo.